- кең
- Кең танау. Танауы кең, делдиген. Десе дегендей: бауыры жазық, кең сербек, қақпан бел, салқы төс, жұмыр бақай, қақпақ тұяқ, ешкі бас, салпы ерін, к е ң т а н а у, балбұлдаған үлкен ала көзді, сымпыш құйрық болатын (Саятшылық, 173). Кең тыныстылық. Кез келген музыкалық шығарманы орындау мүмкіндігі; кең ауқымдылық. Соншама қарапайым бола тұрып, ұлттық аспаптардың мұншама кең алымды, к е ң т ы н ы с т ы л ы ғ ы мені тәшін қалдырды (Лен. жас, 17. 12. 1983, 4).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.